Merhabalar efendim, geçen gün yazdığım yazıya gelen onca tepkiden sonra uzun bir zaman hatta hiç yazmayı düşünmüyor ve bloğu da kapatsam mı diye düşünüyordum, sonra ki aşama çok iyi oldu aslında [kimin için kime ne] yani benim yazdıklarım benim düşüncelerim kimin için yazıyorum kendim için, iyi hissetmek için, sizin okumanız yorumlarınız Vs umrumda değil açıkçası.

Demin sevgili dostum Feyza’nın şu yazısını görünce :  kararlarınızı kendiniz verin biraz düşünüp bu yazıya başlamak istedim.

Yine Arkadaş ile telefonda konuşurken anladım ki benim bakış açım bu karanlık, karamsar kötü. Normal bir yaşam tarzım belki de herkesin standart hayat kavramını aştığı ve yaşadığım, yaptığım şeyler çevremdekilere absürt geldiği için olabilir ama gerçekten umrumda değil sizin ne düşündüğünüz. En ufak bir düşünceniz bile yokken kendinizi ifade edebilecek 2 satır mesaj bile yazamayan insanların benim yazdığım, yaptığım şeyler için yorum yapması gerçekten çok komik.

Konuyla alakası şu ki benim karamsar olma isteğim hayata bakış açım belki de yaşadıklarımdan veya çevremin buna etkisi olabilir bilmiyorum kesin net bir karar veremem verdiğim karar da beni ilgilendirir zaten size bir etkisi yok. Belki biraz uzak durup şatafatlı hayatınıza devam edebilirsiniz.

Dedim ya Arkadaş ile konuşuyorken bir anda gelen aydınlanma ile farkına vardım kendimdeki cevherin 😂 aslında karamsarlık iyi de sayılmayabilir standart bir hayat yaşayan insan için. Ben değilim ben sizin o standartlarınız dışında kalıp yaşamayı seviyorum. Yaşamayı değil yaşam mücadelesi vermeyi demek daha doğru olur belli de.

Konuyu uzatmaya gerek yok Sevgili dostum 1 saatlik telefon görüşmesi ile bana iyi bir moral ve motivasyon konuşması için sana da ekstra olarak teşekkür ediyorum buradan 😉

Neyse mobilden bu kadar yazıyorum devam etmek de isterim ama içimden gelmiyor, iki yüzlü sahte hayatınızda hepinize başarılar dilerim.

Saygılar sunuyorum hepinize….